تمرکز دزدیده شده

مردی در تارگت در بوستون مدام به من می‌گفت: "من نمی‌فهمم شما چه چیزی را می‌خواهید." "اینها ارزان ترین تلفن‌هایی هستند که ما گرفتیم. اینترنت فوق العاده کندی دارند. این همان چیزی است که شما می‌خواهید، درست است؟» نه گفتم من یه گوشی میخوام که اصلا به اینترنت دسترسی نداشته باشه. پشت جعبه را مطالعه کرد و گیج به نظر رسید. "این واقعا کند خواهد بود. احتمالاً می‌توانید ایمیل خود را دریافت کنید، اما این کار را نمی‌کنید— گفتم ایمیل هنوز اینترنت است. من به مدت سه ماه می‌روم، مخصوصاً تا بتوانم کاملاً آفلاین باشم.

دوستم امتیاز قبلاً لپ‌تاپ قدیمی و شکسته‌اش را به من داده بود، لپ‌تاپی که سال‌ها قبل توانایی آنلاین شدن را از دست داده بود. به نظر می‌رسید که از مجموعه فیلم اصلی Star Trek آمده است، بازمانده‌ای از برخی تصورات سقط شده از آینده. تصمیم گرفته بودم از آن استفاده کنم تا بالاخره رمانی را که سال ها برنامه ریزی کرده بودم بنویسم. حالا چیزی که نیاز داشتم تلفنی بود که در مواقع اضطراری شش نفری که قرار بود شماره را به آنها بدهم با من تماس بگیرند. من نیاز داشتم که هیچ گزینه اینترنتی نداشته باشم، به طوری که اگر ساعت 3 صبح از خواب بیدار می‌شدم و تصمیمم کرک می‌شد و سعی می‌کردم آنلاین شوم، هر چقدر تلاش کردم نمی‌توانم این کار را انجام دهم.

وقتی برای مردم توضیح می‌دادم که چه برنامه‌ای دارم، یکی از سه پاسخ را دریافت می‌کردم. اولین مورد دقیقاً شبیه مردی بود که در Target بود: به نظر نمی‌رسید که آنها آنچه را که من می‌گفتم پردازش کنند. آنها فکر می‌کردند من می‌گویم که استفاده از اینترنت را کاهش می‌دهم. ایده آفلاین شدن کاملاً برای آنها آنقدر عجیب به نظر می‌رسید که مجبور شدم بارها و بارها آن را توضیح دهم. "پس شما تلفنی می‌خواهید که اصلاً آنلاین نشود؟" او گفت. "چرا آن را میخواهید؟"