ساخت ایده‌های ماندگار

حقیقت درباره پاپ کورن

آرت سیلورمن به کیسه پاپ کورن فیلم خیره شد. به نظر می‌رسید که روی میزش نشسته بود. مدتها بود که دفتر او پر از دود کره تقلبی شده بود. سیلورمن به دلیل تحقیقات سازمانش می‌دانست که ذرت بو داده روی میزش ناسالم است. در واقع به طرز تکان دهنده‌ای ناسالم است. کار او این بود که راهی برای انتقال این پیام به تماشاگران سینمای آمریکا بیابد.

سیلورمن برای مرکز علوم در منافع عمومی (CSPI)، یک گروه غیرانتفاعی که به مردم در مورد تغذیه آموزش می‌دهد، کار می‌کرد. CSPI کیسه‌های پاپ کورن فیلم را از دوازده سالن سینما در سه شهر بزرگ برای تجزیه و تحلیل تغذیه به آزمایشگاه فرستاد. نتایج همه را شگفت زده کرد.

وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) توصیه می‌کند که یک رژیم غذایی معمولی حاوی بیش از 20 گرم چربی اشباع در روز نباشد. طبق نتایج آزمایشگاهی، کیسه معمولی پاپ کورن 37 گرم داشت.

مقصر روغن نارگیل بود که تئاترها از آن برای پاپ کورن خود استفاده می‌کردند. روغن نارگیل مزایای زیادی نسبت به سایر روغن‌ها داشت. به پاپ کورن بافتی زیبا و ابریشمی داد و عطر دلپذیرتر و طبیعی تری نسبت به روغن‌های جایگزین داد. متأسفانه، همانطور که نتایج آزمایشگاهی نشان داد، روغن نارگیل نیز مملو از چربی‌های اشباع شده بود.

یک وعده پاپ کورن روی میز سیلورمن - میان وعده‌ای که ممکن است بین وعده‌های غذایی روسری بریزد - تقریباً دو روز چربی اشباع شده داشت. و آن 37 گرم چربی اشباع شده در یک وعده پاپ کورن با اندازه متوسط ​​بسته بندی شد. بدون شک یک سطل با اندازه مناسب می‌توانست سه رقمی را پاک کند.

سیلورمن متوجه شد که چالش این است که تعداد کمی از مردم می‌دانند "37 گرم چربی اشباع" به چه معناست. بسیاری از ما توصیه‌های تغذیه روزانه USDA را حفظ نمی‌کنیم. 37 گرم خوب است یا بد؟ و حتی اگر شهودی داشته باشیم که بد است، از خود می‌پرسیم که «بد بد» (مانند سیگار) یا «بد عادی» (مثل کوکی یا میلک شیک) است.