شهرهای هوشمند

در مواجهه محققان با تعاریف و بیانیه‌های بی‌شماری که توصیف‌های مبهم از محیط‌های شهری نوآورانه ارائه می‌کنند، محققان از اصطلاح «سحاب» برای توصیف شهر هوشمند معاصر استفاده می‌کنند. با این حال، ویژگی ها و اهداف مشترکی در این توصیفات به ظاهر نادرست وجود دارد. اگرچه گفتمان‌ها، فناوری‌ها و شیوه‌های اداری شهر هوشمند با عناوینی چون جدید و نوآورانه معرفی می‌شوند، ولی می‌توان این مفاهیم را در سابقه طولانی مدیریت شهر و استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در فضای شهری مورد توجه قرار داد. شهرهای هوشمند تجسم جدیدی از پرسش‌های مکرر و اساسی در مورد مدیریت شهر ایجاد می‌کنند: چه کسی، چگونه و چه جنبه‌هایی از شهر قابل اداره است؟ چگونه می‌توان شهرها را برای ایجاد جوامع، مدیریت رشد و توزیع موثر منابع و خدمات برنامه ریزی کرد؟ حکمرانی و مدیریت شهری هرگز آسان نیست، و کمک‌های فنی برای قرن ها توسط برنامه ریزان، مدیران و ساکنان برای سازماندهی پیچیدگی شهری به کار گرفته شده است. در این راستا، دولت‌های شهری به ایده‌آل‌ها ، سادگی و نظمی که سیستم‌های رایانه‌ای و تصمیم‌گیری مبتنی بر داده ادعای ارائه آن را دارند، شیفته می‌شوند.

این فصل از طریق بحث در مورد اصطلاحات و مفاهیم کلیدی مورد استفاده در توصیف فناوری‌ها و محیط‌های هوشمند، راهنمای درک و نقد گفتمان‌های غالب شهری هوشمند را ارائه می‌دهد. من توجیهات شهر هوشمند منتشر شده توسط مدیران شهرداری و شرکت ها و وعده‌های تکرار شده توسط توسعه دهندگان شهر هوشمند و طراحان فناوری را باز می‌کنم. در حالی که این فصل برخی از لفاظی ها و وعده‌های داده شده توسط توسعه دهندگان شهر هوشمند شرکتی را معرفی می‌کند، همچنین طیفی از استدلال‌های متقابل از سوی کسانی را که این دیدگاه ها را ایدئولوژی‌های نئولیبرالی معرفی می‌کنند، برجسته می‌کنم. این منتقدان مفهومی انسان محورتر از شهر را متصور هستند.

در حال حاضر، مفهوم شهر هوشمند و حتی خود این اصطلاح تقریباً از دیدگاه‌های شرکتی در مورد رسانه‌های دیجیتال، داده‌ها و فضای شهری جدا نیستند. این فصل برای تقویت یا اعتبار بخشیدن به این دیدگاه ها نیست. درعوض، خواننده باید وعده‌ها و لفاظی‌های توصیف شده را به‌عنوان یک دیدگاه در مورد چگونگی ساخت و اداره شهرهای آینده در نظر بگیرد، چشم‌اندازی که در حال حاضر غالب است اما در حال تجدیدنظر است. خواننده باید به طور انتقادی آنچه را که در این تصورات شهری نادیده گرفته شده یا کمتر بازنمایی می‌شود و نقش ساکنان شهری در ایجاد مکان‌های شهری مورد توجه قرار دهد.