شهر دوچرخه سوار

دوچرخه سواری شهری به عنوان یک روش حمل و نقل پایدار بمنظور جایگزینی سفر با ماشین و وسایل حمل و نقل عمومی و افزایش سلامت جمعیت پتانسیل زیادی دارد. دوچرخه های برقی (دوچرخه های الکترونیکی) هنگام پدال زدن کمک می کنند، که دوچرخه سواری فیزیکی را به چالش بکشد، و طیف وسیع تری از مردم را قادر می سازد تا شرایط های مختلفی دوچرخه سواری کنند، مانند سفرهایی که شامل حمل بار یا سفرهای طولانی یا مسیرهای پر شیب یا تپه ای است.( بهرنت، 2017؛ رز، 2012). کاربران دوچرخه الکترونیکی شامل افرادی هستند که دوچرخه‌سواری را متوقف کرده‌ و می‌خواهند مجدداً به آن بازگردند، و همچنین دوچرخه‌سوارانی که بجز این روش دوچرخه سواری حالت فیزیکی دوچرخه سواری را ترجیح نمی دهند (Marincek & Rérat, 2020). در سال های اخیر، فروش دوچرخه های الکترونیکی به طور قابل توجهی رشد کرده است و در حال حاضر یک سوم دوچرخه های فروخته شده سالانه در سوئیس را تشکیل می دهد (Velosuisse، 2020). دو دسته دوچرخه برقی در سوئیس وجود دارد. دوچرخه‌های الکترونیکی که تا 25 کیلومتر در ساعت حرکت‌کنند،  به‌عنوان دوچرخه‌های با  (86 درصد فروش در سال 2018) دسته بندی می شود و آن‌هایی که سرعتشان تا 45 کیلومتر در ساعت می رسد و به عنوان دوچرخه های با ، (14 درصد فروش در سال 2018) دسته بندی می شوند. طبقه بندی ها و الزامات مربوط به طبقات مختلف دوچرخه در مراکز قانونگذاری مختلف متفاوت است. برای مثال، سرعت دوچرخه سواری در اتحادیه اروپا، مقررات محدودکننده تری نسبت به سوئیس دارد. با این حال، به طور کلی، درک اینکه چرا و چه زمانی مردم دوچرخه های الکترونیکی را می پذیرند (و از کدام دسته ها استفاده می کنند) ممکن است برای سیاست های دوچرخه سواری مفید باشد.

تحقیقات قبلی در مورد دوچرخه سواری تأثیر عوامل تعیین کننده در تصمیم گیری برای دوچرخه سواری را بیان می کند: محیط ساخته شده (تراکم)، محیط طبیعی (توپوگرافی، آب و هوا)، متغیرهای اجتماعی-اقتصادی (سن، جنسیت، درآمد و سطح تحصیلات)، عوامل روانی (نگرش). ) و جنبه های مربوط به هزینه، زمان، تلاش و ایمنی  جزو این عوامل تعیین کننده برای دوچرخه سواری هستند(هندی و همکاران، 2014؛ هاینن و همکاران، 2010؛ ررات، 2019). با این حال، داده های مقطعی در یک نقطه زمانی خاص جمع آوری می شوند

و ممکن است فقط همبستگی بین عوامل را نشان دهد، اما نمی تواند علیت را برای چرایی چرخش افراد ایجاد کند (جانک و هندی، 2019). برای به دست آوردن درک عمیق‌تر از اینکه چگونه رفتار سفر در طول زمان تغییر می‌کند، تحقیقات بیوگرافی تحرک (MBR) یک تحلیل طولی در مسیرحرکت را اتخاذ می‌کند، که رفتار فعلی را نتیجه یک مسیر زندگی (یا «بیوگرافی تحرک») می‌داند که در طول زمان تحت تأثیر رویدادهای کلیدی» مانند نقل مکان های مسکونی یا زایمان قرار دارد (لانزندورف، 2003؛ شاینر، 2007). اخیراً، تحقیقات دوچرخه‌سواری شروع به استفاده از یک رویکرد بیوگرافی برای درک اینکه چگونه دوچرخه‌سواری در طول زندگی افراد متفاوت است، و چرا و چه زمانی دوچرخه‌سواری را شروع می‌کنند یا آن را متوقف می‌کنند، شروع شده است (بونهام و ویلسون، 2012؛ چاترجی و همکاران، 2013).

مشارکت کنندگان این کتاب سرنخ های مختلفی در مورد اینکه چگونه مردم در طول زندگی خود دوچرخه سوار شهری می شوند یا می مانند را می دهد. گاهی اوقات، انگیزه ورود به دوچرخه‌سواری می‌تواند ناشی از رویدادهای غیرمنتظره باشد، مانند همه‌گیری کووید-19، که به عنوان محرکی برای دوچرخه‌سواری در بسیاری از شهرها عمل کرد (کاکس، این جلد). مداخلات برنامه ریزی شده مانند کمپین های ترویج دوچرخه سواری (Rérat، این جلد) ممکن است فرصتی برای آزمایش عادات جدید فراهم کند. حفظ و توسعه دوچرخه‌سواری در طول زمان همچنین مستلزم یادگیری مهارت‌های خاصی است، مانند دانش یک بافت فضایی معین و «دوچرخه‌پذیری» آن (آدام و اورتار، این جلد)، یا مهارت‌های تعمیر و نگهداری دوچرخه (Abord de Chatillon، این جلد). با این حال، عادات دوچرخه‌سواری نیز می‌تواند شکننده باشد، به‌ویژه برای دوچرخه‌سواران مبتدی بزرگسال که در برابر قطع کردن دوچرخه‌سواری آسیب‌پذیر هستند (بولر، هدف این فصل بررسی پذیرش دوچرخه های الکترونیکی به عنوان یکی از راه های «دوچرخه سوار شهری شدن» است. نشان می دهیم که پذیرش دوچرخه الکترونیکی یک مطالعه موردی جالب برای درک فرآیندها و رویدادهای کلیدی درگیر در شروع یا ادامه دوچرخه ارائه می کند. سوال تحقیق ما ساده است: چه چیزی باعث می‌شود مردم دوچرخه‌های الکترونیکی را انتخاب کنند؟ برای پاسخ به آن، ابتدا یک چارچوب نظری برای رویکردهای بیوگرافی به دوچرخه سواری و استفاده از دوچرخه الکترونیکی ارائه می کنیم. سپس روش، مطالعه موردی، و داده ها، که بر اساس مصاحبه های گذشته نگر، بیوگرافی با کاربران دوچرخه های الکترونیکی در لوزان، سوئیس (N = 24). بعداً، نتایج خود را در رابطه با ادبیات موجود، قبل از پیشنهاد مفاهیم برای تحقیقات و سیاست‌های آتی، ارائه و مورد بحث قرار می‌دهیم.