مقدمه ای بر اقلیم آسایش حرارتی و شاخصهای آن
19
نفر در حال مشاهده محصول هستند
محصولات مرتبط
اقتصاد کشاورزی در توسعه شهری
30000 تومان
توسعه فیزیکی شهرها فرآیندی است پویا که طی آن محدوده فیزیکی و کالبدی شهرها در جهات عمودی و افقی از حیث کمی و کیفی افزایش مییابد و اگر این روند سریع و بیبرنامه باشد، سیستمهای شهری دچار مشکلات زیادی در آینده خواهد شد. با توجه به مهاجرت روزافزون انسانها از نقاط روستایی اطراف شهرها و یا نقاط دیگر که باعث افزایش تقاضای این افراد برای زمین شهری به منظور سکونت شده است و اگر نظارت بر این ساخت و سازها صورت نگیرد، علاوه بر از بین رفتن زمینهای مرغوب کشاورزی، شهر را با بحرانهای اقتصادی اجتماعی و محیطی مواجه میکند. به بیان دیگر شهرها در گسترش و توسعه فیزیکی خود بر محدوده خود میافزایند و زمین اطراف و پیرامون خود را تصرف میکنند و هرچه قدر این تحولات سریعتر و بدون برنامه باشد، تغییر در میزان کاربریهای اراضی شهری نیز سریع و بدون برنامهتر خواهد بود و مشکلات فراوانی چون ترکیب نامناسب و ناهمگون کاربریها، عدم دسترسی مناسب به خدمات ابتدایی شهری و استفاده نامناسب و غیر اصولی از اراضی و نهایتاً تخریب محیط زیست را به وجود میآورد. کشاورزی یکی از بخشهای مهم اقتصادی در تمام کشورها و به خصوص کشورهای درحال توسعه میباشد. بر اساس آخرین گزارشات سازمان خوار و بار جهانی (فائو) نزدیک به 40 درصد از جمعیت فعال اقتصادی جهان در بخش کشاورزی اشتغال دارند که اغلب این جمعیت در کشورهای در حال توسعه سکونت دارند و معیشت آنان از بخش کشاورزی تأمین میشود. گسترش کالبدی یا فیزیکی روزافزون سکونتگاهها اعم از شهری و روستایی که امروزه در کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه شتاب فزایندهای یافتهاند، امری اجتنابناپذیر است.که بعضا بشکل ارگانیک در طول زمان خصوصا در مورد سکونتگاههای روستایی مشاهده میشود.که از جمله پیامدهای آن تغییر کاربری اراضی بخصوص کاربریهای مولد در بخش کشاورزی خواهد بود.
بر اساس نتایج تحقیقاتی که در سال 1977 توسط سـازمان ملـل متحـد منتشـر شـد، 71کشـور از 114 کشور در حال توسعه بر این عقیده بودهاند که توزیع فضایی جمعیت آنها غیر قابل قبول بوده و از ایـن رو به اصلاحات اساسی برای ایجاد تغییرات قابل توجـه در توزیـع فضـایی و جابـه جـایی داخلـی جمعیـت پرداختهاند 24 کشـور یـا در واقـع 20 درصـد ایـن کشورها، براین عقیده بـودهاند کـه نحـوهی توزیـع جمعیت در کشورشان تا حدی غیرقابل قبول بـوده و در خــور مداخلــه و سیاســتگذاری اســت. این روند کماکان وجـود دارد، بهطوریکـه امروزه در ایران، شبکه شهری عملکرد سلسله مراتبـی نداشته و شمار کانونهای زیسـتی، توزیـع فضـایی و حجم جمعیتی آنها از یـک نظـام کـارکردی سلسـلهمراتبی تبعیت نمیکند، و شبکهی شهری هـم چنـان در جهت تمرکزگرایی در حال تحول اسـت. اینک با توجه بـه شـلوغی بـیش از حـد شهرهای بزرگ و مشـکلات ناشـی از آن و هزینـهی گــزاف احــداث شــهرهای جدیــد در ایــران و عــدم موفقیــت کامــل آنهــا و همچنین تقویت شهرهای اقمـاری کـه خود در دراز مـدت منجـر بـه تمرکزگرایـی و فشـار بیشتر بر مادرشهرها میشود؛ یکی از بهترین ایدهها، جهت تمرکززدایی و توسعهی همه منـاطق کشـور و تقویت یک شبکهی منظم شهری - روستایی، ایجـاد شهرهای کوچـک اسـت. زیـرا شهرهای کوچک روستایی با ایجاد فرصتهای شغلی غیر زراعی و ارائـه خـدمات مـورد نیـاز، در کـاهش مهاجرت روستاییان به شهرهای بزرگتر، نقش مـوثری ایفاد نموده و زمینه توزیع متعادل جمعیت، امکانات و سرمایه را فراهم میآورند. چنین رویکردی امروزه در قالـب راهبــــرد کارکردهــــای شــــهری در توســــعه روستایی مطـرح اسـت،که ایجـاد شـهرهای کوچک را در پیوند کارکردی با حوزههای روسـتایی محور قرار میدهد. اصـولاً در صـورت توجـه بـه شـهرهای کوچـک مشکلات کمبود مسکن، بیکاری، ترافیـک و غیـره در شهرهای بزرگ کـه بیشـتر بـه دلیـل عـدم توجـه بـه عملکرد چنین شـهرهایی اسـت تـا حـدودی تعـدیل خواهد شد.
امنیت شهری و توسعة پایدار با نگاهی به جایگاه مدیریت شهری در چشم انداز شهرهای آینده
[real3dflipbook id='4']
در گفتارها و نظریه های اندیشمندان نیز، امنیت جایگاه رفیعی در زندگی بشر دارد و اگر همة کششها و کوششها را در حیات نوع بشر برای رسیدن و تأمین امنیت و آرامش بدانیم سخنی به گزاف نگفتهایم. امنیت بهعنوان یکی از نیازهای مهم و به عبارت دقیقتر اصلیترین نیاز بشر است و از اینرو، انسانها در طی تاریخ برای رهایی از تهدیدات مختلف طبیعی و انسانمحور و رسیدن به احساس امنیت و آرامش تلاشها و اقدامات زیادی انجام دادهاند. اما در قرن حاضر با بروز مسائل زیست محیطی، دغدغة عمده و اصلی همة کشورهای دنیا یافتن راهکارها و تدوین سیاستهایی برای حل این مسائل و رسیدن به توسعة پایدار است. از آنجا که، شهرها بیشترین مصرف کنندة انرژی و تولیدکنندة آلودگی در بین سکونتگاههای انسانی هستند، بیشتر مورد توجه هستند. لذا، تدوین سیاستگذاریها باید بهگونهای باشد که سازوکارهای هماهنگی میان دولتهای ملی و محلی ایجاد کند. از اینرو، برنامة جدید شهری خواستار همکاری جدید و تقویت شده بین «دولتهای مرکزی، محلی وشهروندان» است تا بتوان بحرانهای شهری را سامان داد. امروزه شهرها بهعنوان مکانهای زیست بشر آنچنان جایگاهی یافتهاند که توسط مدیریتی مستقل اداره میشوند. در این راستا، شهرها نیازمند مدیریتی هستند که بتواند زمینة ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین شهری را در راستای توسعة پایدار شهری فراهم آورد. بدین ترتیب، شوراهای محلی بهعنوان تنها نهادهای محلی موجود در شهر که ارتباط نزدیکی با زندگی شهروندان شهری دارند، میتوانند نقش بسیار زیادی در توسعة پایدار شهری داشته باشند. از اینرو، شهرداری و شوراهای شهر بهعنوان بارزترین نهادهای محلی و مهمترین جلوههای تمرکززدایی، نماد متبلور حضور جدی مردم برای تعیین سرنوشت خویش هستند که در صورت نهادینه شدن جایگاه آنها در ساختار حاکمیت بهعنوان هماهنگ کنندة دستگاههای اجرایی در این شهرها میتوانند نقش ارزندهای در امنیت اجتماعی شهرها داشته باشند. بر این بنیاد، درک پایداری شهرها به یک فرآیند گفتگو، از طریق ساختن اجماع و تصمیمات آگاهانه، بین مسئولان و بازیگران اجتماعی محلی، منطقهای، ملی و حتی فرامنطقهای، در انتخاب یا تصمیمات مربوط به شهر، نیاز دارد. از اینرو، سهم اصلی این کار در این است که پایداری را بهعنوان یک اصل راهنما در تصمیمگیری در تمام ابعاد مختلف آن با توجه به نیازهای جامعة شهری درک کنیم. در همین راستا، بسیاری از شهرهای جهان برای دستیابی به توسعة پایدار، راهکارها و سیاستهای تحقق شهر پایدار را در دستور کار دارند. با این حال، شهرها اگر به سمت پایداری طراحی شوند، از پتانسیل بالایی برای جلوگیری و برطرف کردن مشکلات آب و هوایی، آلودگی و کمک به رونق زندگی انسانها برخوردار هستند. زیرا، شهرهای پایدار میتوانند به سرعت در اجرای راهحلهای مناسب، مؤفق عمل کنند. بنابراین، شکلگیری شهرهای پایدار در چشمانداز شهرهای آینده «نیازمند دانش جامع، مدیریت یکپارچه شهری و مشارکت شهروندان» است. در این کتاب هدف درک ارتباط بین امنیت شهری با روند توسعة پایدار و لزوم امنیت پایدار شهری، شناخت شاخصهای مناسب اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، زیستمحیطی، امنیتی، و ارائه کلیات برنامهریزی برای توسعة امنیت پایدار شهری است. شایان ذکر است، این کتاب یک رویکرد تازه برای اندیشیدن در مورد شهرهای آینده ارائه میدهد و از این نظر که به بیان چالشهای پیش روی شهرهای آینده میپردازد، حائز اهمیت است. بهطوریکه اثر حاضر در پی ارائه برنامههای بهتری برای مدیریت شایسته و مؤثر در شهرها است. بهگونهای که بهترین برنامة نویسندگان برای پایداری شهرها، ترویج توسعة عادلانهتر فضای شهرها است. این نوع توسعه، فرصتی یکسان برای همة شهروندان فراهم میکند. همچنین کتاب حاضر در پی بررسی چالشهای پیچیدة شهری بوده که شهرها را ناپایدار کردهاند و با ارائه سناریوهایی به دنبال ترسیم آیندة پایدار در شهرها است. این کتاب برای دانشجویان مطالعات شهری، برنامهریزی شهری، جغرافیا و همچنین متخصصان برنامهریزی، سیاستگذاران، وزارت کشور، فرمانداری، شورای شهر، شهرداری و طرفداران پایداری در سراسر ایران جذاب خواهد بود. به منظور دستیابی به این مهم، کتاب حاضر در قالب چهار فصل به صورت زیر سامان یافته است: فصل اول: امنیت در فضاهای شهری فصل دوم: توسعة پایدار و پایداری شهری (توسعة عادلانه فضای شهر) فصل سوم: چشمانداز شهرهای آینده فصل چهارم: شهرها چگونه مدیریت شوند (با نگاهی به جایگاه مدیریت شهری)تحلیلی بر مقررات ملی ساختمان مبحث 21 (پدافند غیر عامل)
35000 تومان
مدیریت بحران علم پیشگیری، بازدارندگی، تطبیق، تلفیق و کنترل سیر انواع بحرانها میباشد. پدافند غیرعامل یکی از شاخههای مدیریت بحران و سازوکاری برای کنترل مخاطرات میباشد.
پدافند غيرعامل به سبب افزايش توان بازدارندگي، و بالا بردن قدرت ملی و قدرتسازی، نقش ممتازي در کاهش احتمالي مخاطرات و آغاز درگيريهاي نظامي داشته و در صورت پيادهسازي صحيح، خواهد توانست آثار مخرب مخاطرات و جنگهاي پيشرو، را تقليل دهد.
بحث پدافند غيرعامل مخصوصاً بكارگيري ملاحظات پدافند غيرعامل در ساخت فضاهاي شهري و همچنين ساختمانهاي عمومي و مدیریت ساخت تاريخچهاي طولاني دارد. اما با توجه به پيشرفت تكنولوژي و تاثير آن در پيشرفت سلاحهاي كشتار جمعي و در حالي كه هم اكنون شاهد جنگهاي نسل ششم هستيم، نياز به پيشرفت در ملاحظات پدافند غيرعامل در كاهش تلفات جنگها بيش از پيش احساس ميگردد. در ملاحظات پدافند غيرعامل در خلق فضاهاي شهري و ساختمانها از مكانيابي و استقرار فضايي اين فضاها ميتوان بهعنوان مهمترين عوامل نام برد. ضوابط و استانداردهاي مشخص و تعریف شده در هر تخصصی، اولین و مهمترین عامل جهت نیل به سوي رشد و تعالی بوده و اجراي کامل و دقیق آنها در قالب مقرراتی تأیید شده توسط سازمانهاي ذیربط، امکان شناسایی نواقص و تلاش در جهت رفع موانع و مشکلات پیش رو را میسر خواهد نمود. در حال حاضر در صنعت ساختمان کشورمان، مقررات ملی ساختمان به عنوان بالاترین معیار تشخیص ضوابط ساختوساز مطرح میباشد و میتوان مساعی تمام دستاندرکاران در این صنعت را اعتلاي مقررات ملی ساختمان و ارایه راهکارهاي لازم در اجرایی شدن تمامیت این مهم دانست. آثار شعلهای برافروختهای پدافند غیرعامل، با تدوین مبحث 21 مقررات ملی ساختمان، در کنار 20 مبحث لازم الاجرا از ضوابط و استانداردهاي ساختوساز کشورمان، در حالی احساس میگردد که پیشبینی میشود باتوجه به اهمیت جایگاه این موضوع، سایر مباحث این مجموعه مقررات نیز از تغییرات ناشی از این مبحث بینصیب نمانده و به میزان توسعه و اجراي مبحث 21، الگوهایی براي ویرایش کلی هر ضوابط و معیارها نیز در نظر گرفته شده و به مرور معرفی گردند.
به منظور آشنایی جامعهای مهندسان کشور با پدافند غیرعامل در صنعت ساختمان و فراهم نمودن بستري مناسب جهت پذیرش و آمادگی هرچه بهتر ضوابط جدید با هدف طراحی سازههاي امن، در این کتاب سعی گردیده بخشی از توصیههاي ارائه شده در مبحث 21، باتوجه به برخی تأکیدات مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن در حوزههاي معماري و سازه به صورت مفهومی تبیین گردد.
سیاستگذاری مسکن در ایران (املاک؛ مستغلات و ساختمان)
108000 تومان
مسکن در تمام ابعاد چیزی بیش از یک سرپناه بوده و همۀ خدمات اجتماعی و رفاهی را که یک محله یا اجتماع را به سمت سرزندگی و شادابی محیطی رهنمون میسازد را در برمیگیرد و به یک جز حیاتی در بافت اجتماعی، اقتصادی و سلامت هر ملت تبدیلشده است. تاریخ آن از توسعه اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی انسان جداناپذیر است و افزون بر این انعکاسدهنده ارزشهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی جامعه است، چنان چه بهترین شاهد فیزیکی و تاریخی تمدن یک کشور و شاخص یا معیار قابلاطمینانی از رشد اقتصادی است.
مسکن يکي از حوزههاي مهم اقتصاد و از عمدهترین داراييها بوده و امور مربوط به آن، اعم از حاکميتي و تصدي، افزون بر بخش خصوصي و تعاوني، در بخش دولتي و عمومي با دستگاههای متعدد، در سراسر کشور پراکنده است. اين پراکندگيها که در طول چندين دهه گذشته پديد آمده، ريشههاي ناکارآمدي سازماني و منشأ اختلافات ميان مردم و سازمانها بشمار ميآيد که ناشی از نبود یک چشمانداز جامع و سیاستگذاری راهبردی میباشد.
سیاست و خطمشی، رویه، اندیشه و تفکری است که در سطوح مختلف یک جامعه بهمنظور حل مسائل و جوامع انسانی به کار میرود. سازمانهای مختلفی که در یک کشور در خدمت نیاز جامعه هستند هرکدام سیاستهایی را جهت رفع انواع نیازهای مردم به کار میبرند.
به نظر میرسد در وضعيت کنوني مديريت زمين و مسکن شهري بهنوعی تابع اصول اقتصاد آزاد بوده و به عبارتي در چارچوب سود براي سود بيشتر عمل میکند؛ و با سازوکار همان بحث داروين مبني بر بقاي اصلح مطرح میشود و در چنين بازاري هرکس داراي توان اقتصادي بالاتري باشد میتواند بهترين موقعیتهای شهر را تحصيل نمايد، بهطوریکه گروههای کمدرآمد نهتنها نمیتوانند زمینهای با موقعيت خوب را در اختيار گيرند بلکه به خارج از محدودههای رسمي شهر جهت تأمين سرپناه پرتاب میشوند و موجبات شکلگیری بازار غیررسمی زمين و سکونتگاههای غیررسمی را فراهم میآورند. علاوه بر اين ديدگاه سود براي سود بهمرور زیستبوم شهري را نيز تخريب خواهد نمود. لذا براي از ميان برداشتن اين سازوکار و انساني نمودن بازار با رهيافت اقتصاد پايدار جهتدهی و اصلاح سیاستگذاری دولت در اين عرصه ضرورت دارد. سیاستگذاری در امر مسکن در طول 70 سال نظام برنامهریزی در ایران و بررسی تجارب جهانی در امر سیاستگذاری موضوع اصلی این کتاب را تشکیل میدهد. اين پژوهش در پي آن است که با تحلیل سیاستگذاری انجامشده در بخش مسکن چارچوبي تعريف نمايد که با مشخص نمودن ميزان مداخله دولت، سیاست راهبردی در طول این دوران را موردنقد و بررسی قرار دهد.
فصل اول به مفهوم مسکن و واژهشناسی آن اختصاص دارد و به تعاریف و مفاهیم و اهمیت مسکن و شاخصهای آن پرداخته و درنهایت حق به مسکن در معاهدات بینالمللی را بازتعریف نموده است.
فصل دوم به برنامهریزی مسکن و عوامل مؤثر بر این برنامهریزی تأکید دارد. در این فصل اهداف مترتب بر برنامهریزی مسکن در ادبیات جهانی موردبررسی قرارگرفته است.
فصل سوم به سیاست در مسکن پرداخته و عوامل تأثیرگذار بر سیاست و استراتژیهای آن را در قالب سیاست اجرایی و لزوم دخالت دولت در مسکن را تحلیل مینماید.
در فصل چهارم دیدگاههای مرتبط و موجود مسکن که مبنای ادبیات نظری میباشد تا حد امکان جمعآوری و ارائه گردیده است؛ دیدگاههای متفاوت در سیاستگذاری از رهاسازی بازار تا تمرکز کامل و انواع سیاستهای تأمین مالی متکی بر ایدئولوژی حاکم در این فصل موردنظر میباشد.
فصل پنجم به بررسی تجارب جهانی در برنامهریزی مسکن در قالب کشورهای مختلف در دو بخش توسعهیافته و کمتر برخوردار پرداخته که درسهای مثبت و منفی میتواند در سیاستگذاری کشور مؤثر باشد.
فصل ششم، شاهبیت کتاب بوده و بخش اصلی آن را تشکیل میدهد و به عبارتی فصول پنجگانه میتواند مقدمهای بر مدخل این فصل قلمداد شود. در این فصل از شکلگیری اولین مجلس مشروطه نگاه مستقیم و غیرمستقیم به سیاستگذاری مسکن تا برنامه ششم موردبررسی و ارزیابی قرارگرفته است.
فناوری اطلاعات سبز: رویکردمدیریتی (کتاب کاغذی)
46000 تومان
از جمله این مفاهیم میتوان به فناوری اطلاعات و سیستمهای اطلاعاتی، مفهوم سبز بودن، مدیریت سبز، توسعه پایدار و سایر مطالب پیرامون مفهوم سازگاری با محیطزیست و عوامل تخریبکننده آن اشاره نمود. در ادامه هر یک از این مفاهیم شرح داده خواهند شد.
فناوری اطلاعات سبز (که فناوری اطلاعات و ارتباطات سبز یا رایانش سبز نیز نامیده میشود) توسط منابع مختلفی از جمله Murugesan (2008)، Lamb (2009)، Unhelkar (2010a و 2010c، 2011) تعریف یا توصیف شده است. تعریف فناوری اطلاعات سبز در در سال 2010 در ویکی پدیا نیز ذکر شده است. اما Murugesan (2008) جامعترین تعریف را ارائه دادهاند که Lamb آن را بدین صورت نقل میکند: «مطالعه و اجرای طراحی، ساخت، استفاده و انهدام رایانهها، سرورها و سیستمهای فرعی مرتبط مانند نمایشگر، چاپگر، انبار ذخیرهسازی و یکپارچهسازی ارتباطات، به طور مؤثر و با حداقل تاثیر و یا بدون تاثیر بر محیط زیست». این تعریف را میتوان بهعنوان تلاش سازمان برای دستیابی به حیات اقتصادی، بهبود عملکرد و استفاده از سیستم، با توجه به مسئولیتهای اجتماعی و اخلاقی تفسیر نمود. بنابراین، فناوری اطلاعات سبز شامل ابعاد پایداری محیطی، اقتصادی، بهرهوری انرژی و هزینه کل مالکیت است که شامل هزینههای دفع و بازیابی نیز میشود.
به دلیل تمرکز همزمان بر مسائل کسبوکار و محیط زیست و تعامل این دو حوزه با یکدیگر، نیاز به بحث در مورد علت واقعی تغییرات اقلیمی نیز برطرف میشود. فشار کمتری نسبت به تغییرات اقلیمی و آزادی بیشتری برای شروع یکپارچهسازی استراتژیهای کسبوکار قابل قبول با استراتژیهای زیستمحیطی وجود دارد.
به این ترتیب، آنچه یک کسبوکار را برجسته جلوه میدهد، تلاش برای بهبود کارآیی و اثربخشی کسبوکار است. یک کسبوکار کارآمد اغلب باعث کاهش کربن در محیط میشود. برای مثال، یک مرکز داده کارآمد، نه تنها هزینههای عملیاتی بخش فناوری اطلاعات را کاهش میدهد، بلکه مسئولیت زیستمحیطی نیز خواهد داشت. یک مثال دیگر میتواند فرایند مدیریت کارآمد خطوط هواپیمایی باشد. بررسی سریع و دقیق مسافران و یا حذف مراحل خاص اداری در طی فروش بلیط، کربن تولید شده توسط این فرایندها را کاهش میدهد. این اثرات ممکن است در نتیجه ورود اطلاعات بهینه با استفاده از دستگاههای تلفن همراه، حذف نیاز به چاپ تمامی اوراق و یا صرفاً فرآیندهای خودکار و تأیید هویت دیجیتال باشد. علاوه بر کارایی عملیاتی که اثرات کربن را نیز از بین میبرد، استدلالهای مشابهی نیز برای داراییها و زیرساختهای بلندمدت استراتژیک سازمان شامل ساختوساز و تأسیسات، مبلمان و تجهیزات، ناوگان حملونقل، موجودی، زنجیره تأمین، منابع انسانی و مدیریت کسبوکار وجود دارد. استانداردها، فرآیندها، حاکمیت، هوش، راهکارهای کسبوکار، برنامههای کاربردی، انبار داده و بسیاری فناوریهای دیگر و عناصر کسبوکار به بهرهوری کسب وکار می انجامند.

نقد و بررسیها
حذف فیلترهاهنوز بررسیای ثبت نشده است.