نوآوری های اجتماعی در بافت شهری

تلاش برای تقویت انسجام اجتماعی و کاهش نابرابری‌های اجتماعی از جمله چالش‌های اصلی سیاست اروپا است. در سطح شهرها، این چالش‌های بزرگ نمایان و ملموس می‌شوند، که از بسیاری جهات شهرها را به عنوان یک عالم کوچک از جامعه تبدیل می‌کند. این بدان معناست که سیستم‌های رفاهی محلی در خط مقدم مبارزه با این چالش هستند - و از پیروزی دور هستند. در حالی که آمارها نشانه‌های مثبتی را نشان می‌دهد، تصویر کلی هنوز نابرابری‌های شدید و گاه رو به افزایش، از دست دادن انسجام اجتماعی و شکست سیاست‌های یکپارچگی و شمول را نشان می‌دهد. وقتی بر گروه‌های خاصی در جامعه (به عنوان مثال مهاجران) تمرکز می‌کنیم، وضعیتوحشتناک تر است واضح است که ایده‌ها و رویکردهای جدیدی برای مقابله با این مشکلات بسیار بد مورد نیاز است.

برخلاف آنچه گاهی تصور می‌شود، فقدان نوآوری از پایین به بالا به خودی خود مسئله‌ای نیست. شهرهای اروپایی مملو از ایده‌های جدیدی است که توسط شهروندان، متخصصان و سیاست گذاران آغاز شده است. در حال حاضر نمونه‌های زیادی از نوآوری وجود دارد که توسط اندیشکده‌ها و سیاست گذاران به عنوان پاسخ‌های فردا ارائه شده است. این مطمئناً امیدوار کننده است. با این حال، این تصویر بسیار گلگون برخی از اشکالات را مبهم می‌کند، که ماهیت عملی و آکادمیک دارند. در سیاست عمومی، غالباً این پیشنهاد وجود داشته است که چنین نوآوری هایی جایگزین ترتیبات رفاهی کنونی می‌شود و نه به عنوان مکمل. این باعث شده است که این مفهوم در نظر بسیاری مشکوک باشد. ما نمی‌خواهیم در اینجا وارد بحث سیاسی شویم، اما باید توجه داشت که ما هنوز درباره تأثیرات گسترده تر نوآوری‌ها و مقایسه آنها با آثار برنامه‌های تاسیس شده اندکی می‌دانیم. همچنین، اغلب به طور ضمنی پیشنهاد می‌شود که نوآوری اجتماعی لزوماً خوب است، که باز هم اثبات نشده است. همانطور که در این کتاب نشان خواهیم داد، در حالی که نگریستن به نوآوری اجتماعی با چشم دلسوز خوب است، اما نادیده گرفتن جنبه‌های مورد اختلاف و تاریک این پدیده گمراه کننده است.

از نظر علمی، دلایل مختلفی نیز وجود داردمراقب اصطلاح باشید برای شروع، مفهوم نوآوری اجتماعی ضعیف تعریف شده و مرزبندی شده است. علاوه بر این، نوآوری‌ها اغلب به عنوان "مروارید بدون صدف" ارائه می‌شوند: به نظر می‌رسد آنها زیبا هستند، اما ما نمی‌دانیم از کجا آمده اند. چگونه چنین نوآوری هایی در زمینه خاصی از روابط اجتماعی، مقررات، فضا و سیاست ایجاد می‌شوند؟ آنها دقیقاً چه چیزی به سیستم‌های رفاهی محلی کمک کردند؟ و چگونه می‌توانیم از تعامل مثبت بین این اشکال نوآوری اجتماعی و سیاست‌های عمومی برای اصلاح اطمینان حاصل کنیم؟ اتحادیه اروپا (اتحادیه اروپا) پروژه تحقیقاتی بین المللی "نوآوری‌های رفاهی در سطح محلی به نفع انسجام" (WILCO) را تأمین کرد تا مشخص شود که چگونه نوآوری‌های اجتماعی می‌توانند در مقابله با چالش شمول اجتماعی، در زمینه سیستم‌های رفاهی محلی ایجاد شده

این امر مستلزم دیدگاه ویژه‌ای در مورد پدیده نوآوری اجتماعی و مروجین مختلف، عوامل تغییر و کارآفرینان اجتماعی است که با آنها درگیر هستند. رویکردها و ابزارهای جدید توسعه یافته، که بخشی از نوآوری‌های اجتماعی هستند، بدیهی است که باید "در اینجا و اکنون"، در مکانی که در حال فعالیت هستند، کار کنند. اما آنها همچنین حاوی پیامهایی در مورد ارزشها، امیدها و مفروضات هستند. سایر بازیگران، مانند سیستم سیاسی- اداری، می‌توانند به شیوه‌های مختلف با نوآوری‌ها مشارکت کرده و به آنها واکنش نشان دهند. آنها می‌توانند ابزارهای موفق را وام بگیرند و آنها را با چارچوب‌های اداری و سیاستی خود تطبیق دهند. اما به همان اندازه، این بازیگران دیگر نیز ممکن است به دلیل ماهیت این ابزارهای جدید یا خود مبتکران دچار چالش شوند. بنابراین، تفاوت قابل توجهی وجود دارد، و همچنین فضای قابل توجهی برای تنوع وجود دارد، بین استفاده از نوآوریها، روشها و ابزارهای آنها و در واقع یادگیری از آنها. از این منظر، تجزیه و تحلیل ما از نوآوری به منظور تسهیل مفهوم وسیع تری از یادگیری سیاست است که فراتر از استفاده (بیشتر) از نوآوری‌های اجتماعی است. سعی می‌کند آنها را به عنوان پدیده‌های نهفته در اجتماع و با همه رشته‌ها درک کند.