ضروری

جهان امروز در آستانه‌ی دگرگونی‌ای بی‌سابقه در عرصه‌ی کار و رهبری قرار دارد.
کتاب حاضر که حاصل پژوهش‌های دکتر کریستی اسمیت و دکتر کلی موناهان است، نه‌تنها به توصیف این تحولات بنیادین می‌پردازد، بلکه مدلی جامع و ضروری برای رهبران آینده و رهبران کنونی ارائه می‌دهد.
مدلی که تأکید دارد برای پیشرفت در عصر دیجیتال، باید انسانیت را در مرکز تصمیم‌گیری و ارزش‌گذاری سازمانی قرار دهیم.

در دنیایی که نیمی از مردم دچار سردرگمی، انزوا و ناامیدی‌اند، و اعتماد اجتماعی رو به فروپاشی است، رهبری به معنای سنتی آن دیگر کارآمد نیست.
این کتاب دعوتی است به بازآفرینی ریشه‌ای مفهوم رهبری و کار؛ بازگشتی به ارزش‌های انسانی و بازتعریف نقشی که رهبران در سازمان‌ها و جوامع آینده ایفا خواهند کرد.

بحران اعتماد و ظهور قدرت ذینفعان

در دهه‌های اخیر، تغییرات بنیادی در زندگی مدرن، ماهیت کار را دگرگون کرده است. رهبران امروز با چالش‌هایی بی‌سابقه روبه‌رو هستند:
نوآوری‌های فناورانه، تحولات جمعیتی، و آشفتگی‌های اقتصادی ـ از جمله بحران‌های سلامت، رکود، تورم و بی‌ثباتی سیاسی جهانی.

در چنین شرایطی، اعتماد عمومی به نهادهایی که مسئول رفاه انسان‌ها بودند به پایین‌ترین سطح تاریخ خود رسیده است.
در گذشته، دوران بحران معمولاً زمینه‌ساز پیدایش الگوهای جدید رهبری بود. همان‌گونه که در قرن چهاردهم، دگرگونی فکری «رُنسانس» فلسفه‌ی اومانیسم (انسان‌گرایی) را زنده کرد، امروز نیز جهان با چالش‌هایی مشابه روبه‌روست:
فقدان ثبات، نابرابری، فشارهای روانی و افزایش بی‌اعتمادی اجتماعی.

اکنون نیازمند «انسان‌گرایی نوین» هستیم؛ انسان‌گرایی‌ای که با اتکا بر فناوری‌های نوین شکل گرفته و به دنبال بازآفرینی جامعه‌ای انسانی‌تر است.

بحران مهارتی و پارادوکس هوش مصنوعی

یکی از جدی‌ترین چالش‌هایی که سازمان‌های امروزی با آن مواجه‌اند، بحران مهارت‌ها است.
این بحران تنها یک مسئله‌ی آموزشی نیست، بلکه تهدیدی اقتصادی و اخلاقی محسوب می‌شود. برآوردها نشان می‌دهد که تا سال 2030، کمبود مهارت‌ها می‌تواند بیش از ۸.۵ تریلیون دلار هزینه برای اقتصاد جهانی به همراه داشته باشد.

این بحران از چند عامل اصلی ناشی می‌شود:

کاهش نیروی کار ماهر

کمبود مشارکت فعال کارکنان

نیاز فزاینده به آموزش مهارت‌های جدید

محدود بودن منابع برای پرورش استعدادها

تأثیر فناوری بر کاهش عمر مهارت‌ها

پیشرفت‌های فناورانه، به‌ویژه در زمینه‌ی هوش مصنوعی و اتوماسیون، باعث شده عمر مهارت‌های حرفه‌ای به‌شدت کاهش یابد.
تحقیقات نشان می‌دهد که تا ۵ سال آینده، ۵۰ درصد از مهارت‌های اصلی شغل‌های امروزی منسوخ می‌شوند.

با ظهور ابزارهایی چون ChatGPT و دیگر مدل‌های مولد، مشاغلی که زمانی بر پایه‌ی خلاقیت انسانی تعریف می‌شدند (مانند نویسندگی و تولید محتوا)، به سمت اتوماسیون می‌روند.
به همین دلیل، کارگران باید مهارت‌های ترکیبی تازه‌ای بیاموزند؛ مهارت‌هایی که شامل تفکر استراتژیک، تحلیل، خلاقیت، و توانایی همکاری با ماشین‌ها هستند.