GIS سازمانی

این کتاب از "حذف" سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی سازمانی (EGIS) حمایت نمی کند، اما نشان می دهد که چگونه GIS از طریق استفاده از نظریه‌ها، ایده‌ها و روش‌های معماری سازمانی (EA) سود می برد. بسیاری از مردم احساس می کنند وقتی بیش از یک کامپیوتر به مجموعه داده متصل است، به اشتراک گذاری فایل‌ها و چاپگرها بین افراد یا بخش ها، یک سیستم سازمانی است. این به دور از حقیقت است، به ویژه در زمینه GIS، جایی که افراد خیلی سریع و راحت با قراردادهای نامگذاری پرونده، سازماندهی یا قالب بندی بازی می کنند. این سیستم‌ها با نام فایل‌های نامناسب، مسیرهای ناکارآمد یا تکراری، داده‌های نادرست یا فایل‌های آسیب دیده روبرو هستند و احتمال بسیاری از مشکلات دیگر نیز وجود دارد.

هر سیستم اطلاعاتی که این مشکلات را داشته باشد موفق نخواهد شد. سیستم ناکارآمد خواهد بود، در پاسخگویی کند عمل می کند و هنگام تصمیم گیری داده‌های بدی ارائه می دهد. مشکلاتی مانند مسیرهای تکراری به پرونده‌ها می تواند زمان پاسخگویی سیستم را به طور چشمگیری کاهش دهد، اما در برابر نگاه سطح پایین پنهان می ماند. با گذشت زمان، این مشکلات تأثیر تجمعی بر عملکرد سیستم خواهند داشت و در نهایت منجر به خرابی می شود. تلاش برای کار با سیستمی که دارای نقص است همان تیراندازی به پای خود است.

به نظر می رسد مردم تنها پس از آنکه مشکلات سیستم را با مشکلات قابل پیشگیری از بین بردند متوجه مشکلات آن می شوند. به طور طبیعی، به نظر می رسد که خرابی سیستم همیشه در شرایط "بحران یا عجله" اتفاق می افتد که زمان مهم است! سیستمی که از کار بیفتد قطعاً تأثیر منفی بر تلاش کاربر برای رعایت مهلت‌ها خواهد داشت. عدم رعایت مهلت بحرانی نه تنها بر سیستم، بلکه بر حرفه‌ای بسته به سیستم تأثیر منفی خواهد گذاشت! بله، هر کس هر چند وقت یک بار مهلت را از دست می دهد و خرابی سیستم به عنوان یک دلیل موجه، یک بار، یا شاید دو بار، پذیرفته می شود. شکست‌های مکرر در رعایت مهلت‌ها همیشه به گردن کاربر سیستم می افتد و سرزنش سیستم در آن زمان بهانه‌ای برای بی کفایتی آنها تلقی نمی شود.

خرابی سیستم‌های اطلاعاتی حداقل به شهرت حرفه‌ای افراد آسیب می رساند، منجر به اخراج یا هر دو می شود.

می توان از مشکلات سیستم جلوگیری کرد  و شهرت و مشاغل با استفاده از ایده‌ها و روش‌های حوزه معماری سازمانی در امان بماند! بهترین راه حل برای حل مشکلات جلوگیری از نفوذ آنها به سیستم است. معماری سازمانی یک برنامه استراتژیک را برای حذف و جلوگیری از بروز مشکلات در سیستم‌های تجاری سازمان ترویج می کند. هدف معماری سازمانی ایجاد یک برنامه استراتژیک است که  ارمغان آن پشتیبانی از ماموریت اصلی کسب و کار و همه دارایی‌ها، کارکنان و منابع یک سازمان است.

GIS یک ابزار قدرتمند است که از ماموریت اصلی تجاری پشتیبانی می کند. GIS‌های ضعیف طراحی شده یا پیاده سازی شده همیشه با مشکلات داده، ارتباطات، تلاشهای تکراری، فایلها، فرآیندها و غیره روبرو هستند. این مشکلات عملکرد هر GIS رومیزی یا سازمانی را فلج می کند. نویسنده می خواهد خواننده این حقیقت را در نظر بگیرد که پشت هر سیستم اطلاعاتی موفق یک معماری سازمانی (طرح) خوب اجرا شده است. معماری سازمانی کلید ایجاد GIS‌های موفق را در اختیار دارد. چند کلید معماری استراتژیک، معماری داده، فرمت داده‌ها، استانداردها و غیره است. معماری استراتژیک یا سازمانی سنگ بنایی است که این پایه سیستم را آغاز کرده و به هم پیوند می دهد.

یک متخصص GIS می تواند از این کلیدهای طراحی برای ساخت GIS‌های سازمانی استفاده کند که با ایده‌های معماری سازمانی بهبود یافته یا تقویت می شوند. GIS‌های سازمانی که با عناصر معماری سازمانی تقویت شده‌اند باعث صرفه جویی در هزینه، بازگشت سرمایه بالا و عملکرد بالا می شوند. متخصصان GIS می توانند سیستم‌های اطلاعاتی را عاری از خطاهای سیستم، قابل اعتماد و پر از اطلاعات قابل اعتماد، ایجاد کنند. شخصی که مسئول توسعه و استقرار سیستمی است که مشکلات "روش قدیمی" را برطرف می کند و با هزینه کمتری با بازگشت سرمایه بیشتر (ROI)، حلال تمامی مشکلات است!

GIS‌های سازمانی در درجه اول برای ارائه قابلیت‌های GIS به بخش‌ها و اعضای یک سازمان طراحی و اجرا می شوند. متأسفانه، اغلب اوقات، کاربران و مدیران GIS در ارائه یک هدف یا هدف استراتژیک ناموفق هستند. فروشندگان نرم افزارهای تجاری، ارائه‌های کنفرانسی و مقالات و نشریات نویسندگان دانشگاهی از مزایای یک سیستم سازمانی دفاع می کنند. بسیاری از سازمانها به سادگی فاقد بودجه و منابع کارکنان برای طراحی و پیاده سازی سیستم سازمانی هستند. شرکت‌های نرم افزاری تجاری به این واقعیت پی برده‌اند و این ایده را ترویج می کنند که نرم افزار آنها می تواند با یک کلیک ساده ماوس یک راه حل "خارج از جعبه" ایجاد کند. این شرکت‌های نرم افزاری که این راه حل‌های "آسان و ساده" را دستفروش می کنند، هدف فروش و قفل کردن سازمان در یک سیستم اختصاصی را دارند. نرم افزار اختصاصی به این معنی است که هرگونه به روز رسانی، تغییرات، یا برنامه‌های جدید باید (با هزینه) با برنامه یک شرکت کار کنند. مشتری مجبور است بدون توجه به میزان رضایت از محصول یا خدمات، رابطه تجاری خود را با این فروشنده حفظ کند. قفل کردن مشتری در راه حل اختصاصی به معنای جریان مداوم درآمد برای شرکت نرم افزاری است.

به نظر می رسد ارائه‌های دانشگاهی، نشریات یا مقاله‌ها همیشه با یک جهان ایده آل گرایانه سروکار دارند. این دنیایی است که در آن همه افراد از نظر مالی، زمان و نیروی انسانی این امکان را دارند که به سادگی یک سیستم سازماندهی شده را از هوا خلق کنند! افراد دانشگاهی بر این باورند که همه یک سیستم سازمانی دارند یا به زودی به کار خواهند بست. این مقاله‌ها و ارائه‌ها این تصور را ایجاد می کنند که همه یک سیستم را توسعه داده‌اند یا اینکه طراحی سیستم بسیار آسان و سریع است. همه، فروشندگان نرم افزار تجاری، مشاوران یا متخصصان دانشگاهی از بحث و توضیح فرایند توسعه و توزیع GIS با جزئیات بسیار ناچیز در مورد نحوه طراحی سیستم غافل می شوند.